Na een feestelijke optocht door Jimbaran
( Ogoh Ogoh’s) met veel te veel mensen beland ik eindelijk weer in mijn bedje, in mijn mini villa van waaibomenhout. Gelukkig heeft mijn slaapritme zich snel hersteld. Toch lig ik nog geen 20 minuten wanneer ik tot de ontdekking kom dat ik nieuwe buren heb. Leuk! Ze hebben ook een baby, die denk ik ook last van een jetlag heeft, en de hele nacht wakker is. AAAAHHHHH
Gelukkig is het de nacht voor Nyepi (Balinees nieuwjaar).
De dag van de stilte en kan ik dus morgen de hele dag gaan liggen en niets doen. Op deze dag is het hele eiland namelijk “gesloten” , niemand mag de deur uit, er rijden geen auto’s, winkels dicht, geen televisie en ook GEEN internet… En ineens word ik dan toch wel even onrustig.
Dat betekent geen Facebook,
Instagram, niet appen en mailen, hoe dan??? Nou dan ga ik toch nog even snel alle mails versturen die er echt uit moeten, mensen appen: “ ik ben even uit de lucht hoor, voor een dagje”. Want ja, ze zouden mij weleens niet kunnen bereiken… Hoe deden we dit 20 jaar geleden ook alweer? Drama!
Om 9 uur word ik kapot wakker, maar ga er toch uit om te ontbijten en daarna heb ik me maar laten neerstorten op een massagetafel. 1,5 uur lang een heerlijk massage. De laatste 10 minuten zijn mijn voeten aan de beurt, wat ik echt de hel vind. Maar ik laat het maar eens gebeuren. Ik doe eens gek, op zo’n gekke als vandaag.
Geweldig intens genoten van deze massage, plof ik op een stoel en ga naar de ongelofelijke regenbuien zitten staren. Echt met bakken komt het de lucht uit, dus dan maar een kleurtje opdoen in het zonnetje. Mijn plan van vandaag valt toch in het water. Dan maar mijn filmpje voor social ge-edit en ondertussen is het 13.30 uur; tijd voor een lunch. Sandwich of nasi goreng? Ik kies de sandwich want dan kan ik vanavond Nasi eten hier. Meer smaken zijn er niet. Ik gok namelijk dat ze op Bali niet zo goed zijn in spaghetti Bolognaise. die ook op de kaart staat.
En dan nu deze blog schrijven. Wat een heerlijk dag.
Feit is als je niets kunt en je je er maar beter aan kunt overgeven. Het gekke is, dat je het blijkbaar dán wel kan verantwoorden voor jezelf om even een dagje rustig aan te doen en niet bereikbaar te zijn. En dat slaat natuurlijk nergens op. Het zit allemaal in ons hoofd, dat we persé 24/7 bereikbaar moeten zijn.
Daarom heb ik een nieuwe afspraak met mezelf gemaakt: Vanaf vandaag ga ik gewoon 1 dag per week niet online. Wel het belangrijke voorwerk doen, maar that’s it. En nee, daar kunnen geen weddenschappen op worden afgesloten… 😊
Wat het oplevert?
De ZEN die ik altijd voel wanneer ik op Bali ben
Tijd om eens in je hoofd te gaan en na te denken over de dingen die je vooruit schuift (of juist naar achter duwt door er niet aan te willen denken)
Ruimte om nieuwe dingen te creëren en energie op te bouwen.
OUT of the BOX, dingen doen die je normaal niet doet. Een massage? Wanneer heb jij daar voor het laatst van genoten? En “wie ben ik” gespeeld, doe ik ook nooit maar heerlijk gelachen.
Tijd om mijn successen van de afgelopen dagen op te schrijven. Opschrijven is belangrijk zodat ik het na kan lezen en het mij helpt herinneren aan hoe goed ik bezig ben geweest de afgelopen tijd.
Ik heb een heerlijke dag gehad en dat allemaal zonder internet.
Liefs Mascha