Je kent het wel, even gezellig Italiaans eten met wat vrienden.
Geen culinair Michelin sterren avondje maar wel lekker.Oké, een beetje goede bediening werkt natuurlijk ook mee aan een gezellig avond. Op de bediening, qua service, was echt niets aan te merken. The boss himself kwam ook nog even aan de tafel om een praatje te maken, omdat wij uiteraard wel een goede wijn wilde. Dus adviseerde hij ons over de wijnen die op de kaart stonden. Daar hou ik van. En ik moet zeggen, de wijn was goed.
Tijdens het voorgerecht trok ik een beetje wit weg. Zag ik nou net iemand van de bediening met een mega wond op zijn kin voorbijlopen? Nee dat kan niet. Waarschijnlijk heb ik het verkeerd gezien. Ik ging verder met de heerlijke wijn en mijn voorgerecht.
Op het moment dat de lege borden van tafel werden gehaald, was ik net even naar de wc gelopen. Al gauw kwam de bediening met het hoofdgerecht. En OMG, ik had het dus toch goed gezien. Een grote met opgedroogd bloed geharde korst was pontificaal gevestigd op de kin van de man die met mijn bord spaghetti a la mere aan kwam lopen.
Het was niet gewoon een klein sneetje van het scheren. Nee, het was duidelijk iets waar niemand blij van wordt om mee geconfronteerd te worden. Ik vind het echt niet kunnen! Het is niet representatief en bovenal erg onsmakelijk. Ik had liever een Bob de Bouwer pleister gezien, maar dit… Gatver… Een representatietraining is hier geen overbodige luxe.
Het is aan de leidinggevende of in dit geval aan the boss himself om daar iets van te zeggen. En ik snap dat dit soms best moeilijk is. Maar als hier niets van gezegd wordt, weet zo’n medewerker misschien helemaal niet wat het met mijn eetlust doet. En waarschijnlijk ook met de eetlust van de andere gasten. Wat er dan ook weer voor zorgt dat ik de volgende keer wel ergens een spaghetti ga eten. Daaaag omzet!
Heb jij ook wel eens iets meegemaakt in een restaurant waardoor je eetlust naar niveau 0 daalt? Ik ben benieuwd naar jouw ervaring.
Liefs mascha